kolczyk
Wygląd
kolczyk (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ozdoba zawieszana w przekłutej skórze, np. na płatkach uszu, zob. też kolczyk w Wikipedii[1]
- (1.2) znakowana blaszka umieszczana w przekłutym uchu zwierzęcia[1]
- (1.3) część bloku ładunkowego na statku służąca do zamocowania stałego końca liny[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kolczyk kolczyki dopełniacz kolczyka kolczyków celownik kolczykowi kolczykom biernik kolczyk kolczyki narzędnik kolczykiem kolczykami miejscownik kolczyku kolczykach wołacz kolczyku kolczyki
- przykłady:
- (1.1) Moja siostra do wieczorowych kreacji lubi zakładać na uszy duże kolczyki.
- (1.2) Według obowiązującego prawa zwierzęta hodowlane powinny być oznakowane za pomocą kolczyka.
- kolokacje:
- (1.1) złoty / srebrny / stalowy / niklowany kolczyk • kolczyk w uchu / w języku / w wardze / w pępku / w sutku / w brwi / w nosie / na genitaliach • kolczyk z cyrkonią / z diamentem / z agatem / ze szkiełkiem / …
- synonimy:
- (1.1) zausznica
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kolczykowanie n, kolczykownica ż, kolec mrz
- czas. kolczykować ndk., zakolczykować dk.
- przym. kolczykowy, wykolczykowany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) vath m
- angielski: (1.1) earring
- arabski: (1.1) قرط, حلقة
- baskijski: (1.1) belarritako
- białoruski: (1.1) завушніца ż
- czeski: (1.1) náušnice
- duński: (1.1) ørering w, ørenring w, øresmykke n; (1.2) øremærke n
- esperanto: (1.1) orelringo
- estoński: (1.1) kõrvarõngas
- fiński: (1.1) korvakoru
- francuski: (1.1) boucle d'oreille ż
- gudźarati: (1.1) કડી ż (kaḍī)
- hiszpański: (1.1) pendiente m, arete m; (1.2) crotal m
- kaszubski: (1.1) ùsznica ż
- kataloński: (1.1) arracada ż
- kazachski: (1.1) сырға
- litewski: (1.1) auskaras m
- niemiecki: (1.1) Ohrring m
- nowogrecki: (1.1) σκουλαρίκι n; (1.2) ενώτιο n
- rosyjski: (1.1) серьга ż
- słowacki: (1.1) náušnica ż
- suahili: (1.1) hereni
- szwedzki: (1.1) örhänge n
- turecki: (1.1) küpe
- tuvalu: (1.1) ligi
- ukraiński: (1.1) сере́жка ż
- węgierski: (1.1) fülbevaló
- wilamowski: (1.1) üryngla ż
- włoski: (1.1) orecchino m
- źródła: