śtaochuł

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

śtaochuł (język wilamowski)[edytuj]

śtaochułn (1.1)
śtaochułn (1.1)
śtaochuł (1.3)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
śtahuł
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) cierń, kolec[1]
(1.2) ostrze
(1.3) ent. żądło
odmiana:
(1.2-3) lp śtaochuł; lm śtaochułn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Stachel
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=śtaochuł&oldid=7136127”