kłócić
Wygląd
(Przekierowano z kłócić się)
kłócić (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) doprowadzać do kłótni, niezgody[1]
- (1.2) przest. wprowadzać zamieszanie, zaburzać[1]
- (1.3) gw. (Górny Śląsk) ubijać (masło)[2]
czasownik zwrotny kłócić się
- (2.1) toczyć spór, spierać się[1]
- (2.2) pozostawać w sprzeczności, nie pasować do czegoś[1]
- odmiana:
- (1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik kłócić czas teraźniejszy kłócę kłócisz kłóci kłócimy kłócicie kłócą czas przeszły m kłóciłem kłóciłeś kłócił kłóciliśmy kłóciliście kłócili ż kłóciłam kłóciłaś kłóciła kłóciłyśmy kłóciłyście kłóciły n kłóciłom kłóciłoś kłóciło tryb rozkazujący niech kłócę kłóć niech kłóci kłóćmy kłóćcie niech kłócą pozostałe formy czas przyszły m będę kłócił,
będę kłócićbędziesz kłócił,
będziesz kłócićbędzie kłócił,
będzie kłócićbędziemy kłócili,
będziemy kłócićbędziecie kłócili,
będziecie kłócićbędą kłócili,
będą kłócićż będę kłóciła,
będę kłócićbędziesz kłóciła,
będziesz kłócićbędzie kłóciła,
będzie kłócićbędziemy kłóciły,
będziemy kłócićbędziecie kłóciły,
będziecie kłócićbędą kłóciły,
będą kłócićn będę kłóciło,
będę kłócićbędziesz kłóciło,
będziesz kłócićbędzie kłóciło,
będzie kłócićczas zaprzeszły m kłóciłem był kłóciłeś był kłócił był kłóciliśmy byli kłóciliście byli kłócili byli ż kłóciłam była kłóciłaś była kłóciła była kłóciłyśmy były kłóciłyście były kłóciły były n kłóciłom było kłóciłoś było kłóciło było forma bezosobowa czasu przeszłego kłócono tryb przypuszczający m kłóciłbym,
byłbym kłóciłkłóciłbyś,
byłbyś kłóciłkłóciłby,
byłby kłóciłkłócilibyśmy,
bylibyśmy kłócilikłócilibyście,
bylibyście kłócilikłóciliby,
byliby kłóciliż kłóciłabym,
byłabym kłóciłakłóciłabyś,
byłabyś kłóciłakłóciłaby,
byłaby kłóciłakłóciłybyśmy,
byłybyśmy kłóciłykłóciłybyście,
byłybyście kłóciłykłóciłyby,
byłyby kłóciłyn kłóciłobym,
byłobym kłóciłokłóciłobyś,
byłobyś kłóciłokłóciłoby,
byłoby kłóciłoimiesłów przymiotnikowy czynny m kłócący, niekłócący ż kłócąca, niekłócąca kłócące, niekłócące n kłócące, niekłócące imiesłów przymiotnikowy bierny m kłócony, niekłócony kłóceni, niekłóceni ż kłócona, niekłócona kłócone, niekłócone n kłócone, niekłócone imiesłów przysłówkowy współczesny kłócąc, nie kłócąc rzeczownik odczasownikowy kłócenie, niekłócenie - (2) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik kłócić się czas teraźniejszy kłócę się kłócisz się kłóci się kłócimy się kłócicie się kłócą się czas przeszły m kłóciłem się kłóciłeś się kłócił się kłóciliśmy się kłóciliście się kłócili się ż kłóciłam się kłóciłaś się kłóciła się kłóciłyśmy się kłóciłyście się kłóciły się n kłóciłom się kłóciłoś się kłóciło się tryb rozkazujący niech się kłócę kłóć się niech się kłóci kłóćmy się kłóćcie się niech się kłócą pozostałe formy czas przyszły m będę się kłócił,
będę się kłócićbędziesz się kłócił,
będziesz się kłócićbędzie się kłócił,
będzie się kłócićbędziemy się kłócili,
będziemy się kłócićbędziecie się kłócili,
będziecie się kłócićbędą się kłócili,
będą się kłócićż będę się kłóciła,
będę się kłócićbędziesz się kłóciła,
będziesz się kłócićbędzie się kłóciła,
będzie się kłócićbędziemy się kłóciły,
będziemy się kłócićbędziecie się kłóciły,
będziecie się kłócićbędą się kłóciły,
będą się kłócićn będę się kłóciło,
będę się kłócićbędziesz się kłóciło,
będziesz się kłócićbędzie się kłóciło,
będzie się kłócićczas zaprzeszły m kłóciłem się był kłóciłeś się był kłócił się był kłóciliśmy się byli kłóciliście się byli kłócili się byli ż kłóciłam się była kłóciłaś się była kłóciła się była kłóciłyśmy się były kłóciłyście się były kłóciły się były n kłóciłom się było kłóciłoś się było kłóciło się było forma bezosobowa czasu przeszłego kłócono się tryb przypuszczający m kłóciłbym się,
byłbym się kłóciłkłóciłbyś się,
byłbyś się kłóciłkłóciłby się,
byłby się kłóciłkłócilibyśmy się,
bylibyśmy się kłócilikłócilibyście się,
bylibyście się kłócilikłóciliby się,
byliby się kłóciliż kłóciłabym się,
byłabym się kłóciłakłóciłabyś się,
byłabyś się kłóciłakłóciłaby się,
byłaby się kłóciłakłóciłybyśmy się,
byłybyśmy się kłóciłykłóciłybyście się,
byłybyście się kłóciłykłóciłyby się,
byłyby się kłóciłyn kłóciłobym się,
byłobym się kłóciłokłóciłobyś się,
byłobyś się kłóciłokłóciłoby się,
byłoby się kłóciłoimiesłów przymiotnikowy czynny m kłócący się, niekłócący się ż kłócąca się, niekłócąca się kłócące się, niekłócące się n kłócące się, niekłócące się imiesłów przymiotnikowy bierny m kłócony, niekłócony kłóceni, niekłóceni ż kłócona, niekłócona kłócone, niekłócone n kłócone, niekłócone imiesłów przysłówkowy współczesny kłócąc się, nie kłócąc się rzeczownik odczasownikowy kłócenie się, niekłócenie się
- przykłady:
- (1.1) Ona kłóciła tych dwóch panów.
- (1.2) Nie będę – rzekł Hrabia – szczęścia Pani kłócił[3].
- (2.1) Wczoraj kłóciliśmy się o pierwszeństwo pod prysznicem tak długo, aż zabrakło ciepłej wody.
- (2.2) Różowy kolor koszulki kłóci się z twoim ciemnym zarostem.
- synonimy:
- (2.1) sprzeczać się, drzeć koty, awanturować się, iść na udry; gw. (Śląsk Cieszyński) wadzić, gw. (Śląsk Cieszyński) jargać sie
- (2.2) gryźć się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kłótnik mos, kłótnia ż, kłótliwość ż, kłócenie n, skłócenie n
- przym. kłótliwy
- czas. pokłócić, skłócić, wykłócić, zakłócić
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (2.1) argue
- francuski: (2.1) se disputer
- japoński: (2.1) 争う (あらそう, arasou), 喧嘩する (けんかする, kenka suru)
- jidysz: (2.1) קריגן זיך (krign zich)
- niderlandzki: (1.1) ruzie stoken; (2.1) ruzie maken
- niemiecki: (2.1) streiten, sich streiten, sich zanken
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (2.1) ссориться
- szkocki: (2.1) argie
- turecki: (2.1) kavga etmek
- tuvalu: (2.1) kinau
- ukraiński: (1.1) свари́ти; (2.1) свари́тися, спереча́тися
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „kłócić” w: SJP.pl.
- ↑ Władysław Migdał, Łukasz Migdał, Słownictwo gwarowe w hodowli zwierząt, „Wiadomości Zootechniczne”, r. XLVI, nr 3/2008, s. 57.
- ↑ Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz.