humor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Humorhumörhuumor

humor (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈxũmɔr], ASũmor], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdolność dostrzegania komicznych stron rzeczywistości
(1.2) chwilowy stan psychiczny, zwłaszcza dobry
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Wybacz, ale nie mam dzisiaj humoru. Miałam ciężki dzień.
składnia:
kolokacje:
(1.1) humor sytuacyjnypoczucie humoru
(1.2) dobry / zły / szampański humor • mieć (dobry) humor • mieć zły humor • nie mieć humoru • być w (dobrym) humorze • być w złym humorze • nie być w humorze
synonimy:
(1.1) poczucie humoru
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) nastrój
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. humory nmos, humorystyka ż, humorysta m, humorystka ż, humoreska ż, humorystyczność ż
przym. humorystyczny, humorzasty
przysł. humorystycznie
związki frazeologiczne:
czarny humornadrabiać humoremszubieniczny humor / wisielczy humorzepsuć humor
etymologia:
niem. Humor, franc. humeur, ang. humour, z łac. (h)umor (daw. ciecz organiczna wpływająca na usposobienie)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „humor” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

humor (język angielski)[edytuj]

wymowa:
amer. SAMPA/hjumO@r/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) amer. humor
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. humour
przym. humorous, humorless
przysł. humorously
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

humor (język czeski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) humor, komizm, żartobliwość, wesołość
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. humorální, humoralistický, humoristický
rzecz. humoreska ż, humorista m
przysł. humorně
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

humor (esperanto (morfem))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) humor (nastrój)
(1.2) humor (wesołość)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

humor (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[ũ.ˈmoɾ]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) humor, dowcip, wesołość
(1.2) nastrój
(1.3) przen. charakter, usposobienie
(1.4) przest. płyn ustrojowy
odmiana:
lm humores
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gracia, jovialidad, salero
(1.2) disposición
(1.3) carácter, talante
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. humorístico, humorado
rzecz. humorismo, humorista, humorada
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. humor, humōris
uwagi:
źródła:

humor (język portugalski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) humor
(1.2) usposobienie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

humor (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) humor
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. humornosť ż, humoristickosť ż, humorističnosť ż, humorista m, humoristka ż, humoreska ż
przym. humorný, humoristický
przysł. humorne, humoristicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

humor (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) humor, poczucie humoru[1]
odmiana:
(1.1) en humor, humorn; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. humorist, humoresk
przym. humoristisk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. humör
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen

humor (język węgierski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) humor
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) akasztófahumorhumorérzék
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. humorista, humoreszk
przym. humoros
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

humor (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
hamur
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) humor[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.