wybaczać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wybaczać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vɨˈbaʧ̑aʨ̑], AS[vybačać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wybaczyć)

(1.1) dawać przebaczenie, odpuszczać winę
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Kilka razy zdradził z innymi kobietami, ale ona zawsze wybaczała mu wszystkie jego postępki.
składnia:
(1.1) wybaczać + B.
kolokacje:
(1.1) wybaczać winę / zdradę
synonimy:
(1.1) przebaczać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wybaczenie n, wybaczanie n
czas. wybaczyć dk.
przym. wybaczalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: