Przejdź do zawartości

humoreska

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

humoreska (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌxũmɔˈrɛska], ASũmoreska], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. krótkie opowiadanie o zabawnym zdarzeniu, zwykle zamknięte dowcipną puentą
(1.2) muz. miniatura instrumentalna powstała w okresie romantyzmu, przeważnie o żartobliwym charakterze, zbliżona do scherza lub capriccia
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ta humoreska jest naprawdę zabawna.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. humor mrz, humorysta m, humorystka ż
przym. humorystyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Humoreske[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. humoreska[1]
(1.2) muz. humoreska[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. humor m, humornosť ż, humoristickosť ż, humorističnosť ż, humorista m, humoristka ż
przym. humorný, humoristický
przysł. humorne, humoristicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.