szubieniczny humor
szubieniczny humor (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zob. wisielczy humor
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szubieniczny humor szubieniczne humory dopełniacz szubienicznego humoru szubienicznych humorów celownik szubienicznemu humorowi szubienicznym humorom biernik szubieniczny humor szubieniczne humory narzędnik szubienicznym humorem szubienicznymi humorami miejscownik szubienicznym humorze szubienicznych humorach wołacz szubieniczny humorze szubieniczne humory
- przykłady:
- (1.1) Być może skłonność do makabrycznych dowcipów, do szubienicznego humoru cechuje kulturę polskiej inteligencji w tym stuleciu, co tłumaczyłoby się przypadłościami historii w danym miejscu Europy[1].
- (1.1) Z szubienicznym humorem pomyślałem sobie, że role się zmieniły, a czarny człowiek za wielowiekową poniewierkę brał teraz skromny odwet na białym[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wisielczy humor, czarny humor
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wisielczy humor
- źródła:
- ↑ Czesław Miłosz, Abecadło Miłosza, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Arkady Fiedler, Nowa przygoda: Gwinea, 1962, Narodowy Korpus Języka Polskiego.