debiut

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

debiut (język polski)[edytuj]

debiut (1.2) Birda
wymowa:
IPA[ˈdɛbʲjut], AS[debʹi ̯ut], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wydarzenie, kiedy ktoś wykonuje po raz pierwszy publicznie jakąś czynność w jakiejś dziedzinie
(1.2) szach. początkowa faza partii szachów; zob. też otwarcie szachowe w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ten piłkarz strzelił w swoim reprezentacyjnym debiucie dwie bramki.
(1.2) On gra w szachy jak amator, bo nie zna żadnych debiutów.
składnia:
kolokacje:
(1.2) debiut otwarty / półotwarty / zamknięty • debiut centralny / gońca / Birda / Larsena • przewaga w debiucie
synonimy:
(1.2) otwarcie
antonimy:
(1.2) końcówka
hiperonimy:
hiponimy:
(1.2) gambit, obrona, partia
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. debiutant m, debiutantka ż, debiutowanie n, debiucik mrz
przym. debiutancki, debiutowy
czas. debiutować
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. дебют, niem. Debüt, franc. début[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „debiut” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.