antropolog

antropolog (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌãntrɔˈpɔlɔk], AS: [ãntropolok], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) antrop. biol. badacz rozwoju i zróżnicowania jednostek ludzkich, gatunku ludzkiego oraz ludzkich społeczności; zob. też antropologia (nauka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	antropolog	antropolodzy / antropologowie
dopełniacz	antropologa	antropologów
celownik	antropologowi	antropologom
biernik	antropologa	antropologów
narzędnik	antropologiem	antropologami
miejscownik	antropologu	antropologach
wołacz	antropologu	antropolodzy / antropologowie

przykłady:

(1.1) "Antropolodzy mają prawo twierdzić, że przyczynili się do zachowania kulturowego dziedzictwa społeczeństw, które badali, […]. Lecz prawdą jest również, iż mieli oni swój udział, czasem tylko pośredni, w utrzymywaniu struktur władzy reprezentowanych przez system kolonialny".

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antropologia ż, antropologizm mrz

forma żeńska antropolożka ż

przym. antropologiczny

przysł. antropologicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. antropo- + -log < gr. ἄνθρωπος + λόγος (anthropos + logos) → człowiek + nauka

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) anthropologist
• arabski: (1.1) أنثروبولوجي
• baskijski: (1.1) antropologo
• białoruski: (1.1) антраполаг m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) антраполяг m
• bułgarski: (1.1) антрополог m
• czeski: (1.1) antropolog m
• duński: (1.1) antropolog w
• francuski: (1.1) anthropologue
• hindi: (1.1) नृविज्ञानी m (nr̥vijñānī)
• hiszpański: (1.1) antropólogo m
• japoński: (1.1) 人類学者
• kataloński: (1.1) antropòleg m
• niemiecki: (1.1) Anthropologe m
• nowogrecki: (1.1) ανθρωπολόγος m
• ormiański: (1.1) մարդաբան
• rosyjski: (1.1) антрополог m
• słowacki: (1.1) antropológ m
• szwedzki: (1.1) antropolog w
• ukraiński: (1.1) антрополог m
• węgierski: (1.1) antropológus
• włoski: (1.1) antropologo m

źródła:

antropolog (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

IPA: /antropǒloɡ/

podział przy przenoszeniu wyrazu: an•tro•po•log

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) antropolog

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

antropolog (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) antropolog

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	antropolog	antropologové
dopełniacz	antropologa	antropologů
celownik	antropologovi / antropologu	antropologům
biernik	antropologa	antropology
wołacz	antropologu	antropologové
miejscownik	antropologovi / antropologu	antropolozích
narzędnik	antropologem	antropology

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antropologie, antropoložka

przym. antropologický

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

antropolog (język duński)

wymowa:

IPA: [antʁopoˈloˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) antrop. antropolog

odmiana:

(1.1) en antropolog, antropologen, antropologer, antropologerne

przykłady:

(1.1) Antropologer har testet 1000 menneskers personlighedstræk og forbrug af toiletpapir. → Antropolodzy przetestowali cechy osobowości i zużycie papieru toaletowego u 1000 osób.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antropologi w

przym. antropologisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

antropolog (język rumuński)

wymowa:

IPA: /an.tro.poˈloɡ/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) antropolog

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

antropolog (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) antropolog

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antropologija ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

antropolog (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) antropolog

odmiana:

(1.1) en antropolog, antropologen, antropologer, antropologerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antropologi

przym. antropologisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: