gatunek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

gatunek (język polski)[edytuj]

dwa gatunki (1.1) jabłek
ptaki tego samego gatunku (1.2)
wymowa:
lp ?/i, IPA[ɡaˈtũnɛk], AS[gatũnek], zjawiska fonetyczne: nazal.; lm [gaˈtuŋki]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) odmiana czegoś, typ, rodzaj
(1.2) biol. najniższa jednostka klasyfikacji organizmów żywych; zob. też gatunek (biologia) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Jest wiele gatunków jabłek.
(1.1) Z jakiego gatunku drewna zrobią ci ten parkiet?
(1.2) Latanie na paralotni daje poczucie bycia ptakiem, ale nie należy zapominać, że wszystkie gatunki ptaków wykorzystujących termikę, starannie omijają chmury[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) gatunek filmowygatunek literackigatunek muzyczny • gatunek muzyki rozrywkowej • gatunek drewna / gruszek / jabłek / ziemniaków / stopu / gry komputerowej / telewizyjnydobry / zły gatunek
(1.2) gatunek endemiczny / inwazyjny / kosmopolitycznykrytycznie zagrożony / najmniejszej troski / narażony / wymarły na wolności
synonimy:
(1.1) typ, klasa, model, rodzaj, odmiana, wariant, wersja; gw. (Górny Śląsk) zorta
(1.2) skrót gat.
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) takson
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gatunkowizm mrz, gatunkowość ż
przym. gatunkowy, wewnątrzgatunkowy, wysokogatunkowy
przysł. gatunkowo
związki frazeologiczne:
drugi gatunekpierwszy gatunek
etymologia:
niem. Gattung[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Danuta Błaszak, Karuzela ku słońcu, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „gatunek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.