absolut

absolut (język polski)

wymowa:

IPA: [apˈsɔlut], AS: [apsolut], zjawiska fonetyczne: utr. dźw., ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: ab•so•lut

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) to, co istniało samo przez się, absolutny duch, Bóg; zob. też absolut w Wikipedii

(1.2) zob. olejek absolutny

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) st.pol. dyktator, despota

modulant

(3.1) uczn. zupełnie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	absolut	absoluty
dopełniacz	absolutu	absolutów
celownik	absolutowi	absolutom
biernik	absolut	absoluty
narzędnik	absolutem	absolutami
miejscownik	absolucie	absolutach
wołacz	absolucie	absoluty

przykłady:

(1.1) Bóg jest absolutem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być absolutem • jedyny / filozoficzny absolut • poszukiwanie absolutu • wiara w absolut

(1.2) absolut ambry

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) byt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. absolucja ż, absolutność ż, absolutorium n, absolutysta mos, absolutystka ż, absolutyzacja ż, absolutyzm mrz, absolutyzowanie n, absolwenckość ż, absolwent mos, absolwentka ż, absolwowanie n, zabsolutyzowanie n

czas. absolutyzować ndk., absolwować ndk., zabsolutyzować dk.

przym. absolutny, absolutoryjny, absolutystyczny, absolwencki

przysł. absolutnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Absolute, franc. absolut < łac. absolutus

źródłosłów dla ros. абсолют

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) absolute
• białoruski: (1.1) абсалют m
• bułgarski: (1.1) абсолют m, абсолютна идея ż
• fiński: (1.1) absoluutti
• kaszubski: (1.1) jistnota ż
• łaciński: (1.1) absolutus
• niemiecki: (1.1) Absolut n
• rosyjski: (1.1) абсолют m
• ukraiński: (1.1) абсолю́т m, абсолю́тна іде́я ż
• włoski: (1.1) assoluto m

źródła:

absolut (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) absolutny, absolutnie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

przym. absoluta

przysł. absolute

rzecz. absolutismo

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. absolutus

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.

źródła:

absolut (język kataloński)

wymowa:

or. IPA: [əpsuˈlut]

occ. IPA: [apsoˈlut]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absolutny

odmiana:

(1.1) lp absolut m, absoluta ż; lm absoluts m, absolutes ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

absolut (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [apsoˈluːt] ​

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absolutny, bezwzględny

(1.2) całkowity, totalny, absolutny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) die absolute Höhe → wysokość bezwzględna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Absolut, Absolution, Absolutismus, Absolutorium

czas. verabsolutieren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

absolut (język rumuński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) absolutny, bezwzględny

(1.2) całkowity, totalny, absolutny

przysłówek

(2.1) absolutnie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. absolutus

uwagi:

źródła:

absolut (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) absolutnie, koniecznie

przymiotnik

(2.1) absolutny, bezwzględny

odmiana:

(1.1) nieodm.

(2.1) absolut, absolut, absoluta; st. wyższy absolutare; st. najwyższy absolutast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. absolutism

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: