zabsolutyzowanie
zabsolutyzowanie (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zabsolutyzowanie zabsolutyzowania dopełniacz zabsolutyzowania zabsolutyzowań celownik zabsolutyzowaniu zabsolutyzowaniom biernik zabsolutyzowanie zabsolutyzowania narzędnik zabsolutyzowaniem zabsolutyzowaniami miejscownik zabsolutyzowaniu zabsolutyzowaniach wołacz zabsolutyzowanie zabsolutyzowania
- przykłady:
- (1.1) Naiwnością było tylko brać idiosynkrazję antropocentryczną za miarę rzeczy, za linię demarkacyjną między tym, co „realne” i „nierealne”: mówiąc krótko, zabsolutyzowanie tego, co jest względne[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. absolucja ż, absolut mos/mrz, absolutność ż, absolutorium n, absolutysta mos, absolutystka ż, absolutyzacja ż, absolutyzm mrz, absolutyzowanie n, absolwenckość ż, absolwent mos, absolwentka ż, absolwowanie n
- czas. absolutyzować ndk., absolwować ndk., zabsolutyzować dk.
- przym. absolutny, absolutoryjny, absolutystyczny, absolwencki
- przysł. absolutnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od zabsolutyzować
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „zabsolutyzować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „zabsolutyzować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Fryderyk Nietzsche, Wola mocy: Próba przemiany wszystkich wartości, str. 108, [1]
