bawić

bawić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbavʲiʨ̑], AS: [bavʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) zajmować kogoś dostarczając mu rozrywki

(1.2) wprawiać w wesoły humor

czasownik nieprzechodni

(2.1) przest. przebywać gdzieś

czasownik zwrotny

(3.1) ~ się → spędzać czas na rozrywkach

(3.2) ~ się → mieć uciechę, odczuwać radość z powodu komizmu jakiejś sytuacji

(3.3) ~ się → zajmować się czymś zbytecznym, tracić czas na coś uważane innych za zbyteczne, niepotrzebne

(3.4) ~ się → gw. więzienna kraść

(3.5) ~ się → gw. więzienna onanizować się

odmiana:

(1-2) baw|ić koniugacja VIa

(3) jak (1-2) +się nieodm.

przykłady:

(1.1) Bawił gości rozmową do czasu powrotu gospodyni.

(1.2) Klown bawił nas swoimi występami.

(2.1) Nie zabawił u nas długo, bo musiał jechać dalej.

(3.1) Cały dzień się bawił w piaskownicy.

(3.2) Bawiła się jego pomyłkami językowymi.

(3.3) Chodź już, nie baw się teraz w robienie porządków.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zajmować, zabawiać

(1.2) rozbawiać, rozśmieszać, śmieszyć

(2.1) przebywać, zostać w gościnie

(3.3) wdawać się

antonimy:

wyrazy pokrewne:

czas. nabawić się, rozbawiać, wybawić, zabawiać

rzecz. zabawa

związki frazeologiczne:

bawić się z kimś w kotka i myszkę • bawić się z kimś w ciuciubabkę • bawić się czyimś kosztem • gw. więzienna bawić się krawiectwem • gw. więzienna bawić się puzonem

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) entertain, amuse; (1.2) amuse; (3.1-2) play
• arabski: (3.1) لعب ,لها
• duński: (1.1) underholde
• esperanto: (1.2) amuzi
• francuski: (1.1-2) amuser, divertir, égayer
• hiszpański: (1.1-2) divertir, entretener
• interlingua: amusar (se)
• niemiecki: (1.1) weilen
• nowogrecki: (1.1-2) τέρπω, διασκεδάζω
• ormiański: (3.1) խաղալ
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (3.1-2)  ,     ,    
• rosyjski: (1.1) занимать, забавлять; (1.2) забавлять
• slovio: (1.1) bavit (бавит)
• szwedzki: (3.1) leka
• wilamowski: (1.1) śpejła
• włoski: (1.1) divertire, giocare

źródła: