Nikodem

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Nikodem (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ɲiˈkɔdɛ̃m], AS: [ńikodẽm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Nikodem w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: Nikodema
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikNikodemNikodemowie
dopełniaczNikodemaNikodemów
celownikNikodemowiNikodemom
biernikNikodemaNikodemów
narzędnikNikodememNikodemami
miejscownikNikodemieNikodemach
wołaczNikodemieNikodemowie
przykłady:
(1.1) Gdy dzień miał się ku zachodowi, Józef z Arymatei przy pomocy Nikodema zdjął ciało z krzyża i pochował w grobie, wykutym w skale[1].
(1.1) — Moje panie w tej chwili zejdą, właśnie kończą ubieranie się, może tymczasem zechce pan, drogi panie Nikodemie, obejrzeć inne pokoje na parterze, bo piętro, che, che, jest jeszcze niewidzialne, pojmuje pan, damy[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Nikodem • brat / kuzyn / wujek / dziadek Nikodem • mężczyzna imieniem (o imieniu) Nikodem • święty / błogosławiony Nikodem • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Nikodem • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Nikodem • otrzymać / dostać / przybrać imię Nikodem • dzień imienin / imieniny Nikodema • na Nikodema (o dniu) • Ewangelia Nikodema
synonimy:
(1.1) zdrobn. Nikodemek, Nikoś, Nikuś
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. Nikodemek mos, Nikoś mos, Nikuś mos
forma żeńska Nikodema ż
przym. Nikodemowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Nicodemus < gr. Νικόδημος (Nikódēmos)
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Stanisław Piekarski, Prawdy i herezje. Encyklopedja wierzeń wszystkich ludów i czasów (wyd. 1930)
  2. ↑ Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Karjera Nikodema Dyzmy (wyd. 1937)
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Nikodem&oldid=8359114”