природа

природа (język bułgarski)

transliteracja:

priroda

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przyroda, natura, środowisko

(1.2) przen. natura, charakter (człowieka)

odmiana:

przykłady:

(1.1) Доминика е истински рай на земята, с много красиви плажове и чудесна природа. → Dominika jest prawdziwym rajem na ziemi, z pięknymi plażami i cudowną przyrodą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. природен

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

природа (język macedoński)

transliteracja:

priroda

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przyroda

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

природа (język rosyjski)

transliteracja:

priroda

wymowa:

[pʲrʲi'rodə] ​

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński

(1.1) przyroda, natura, środowisko

(1.2) przen. natura, charakter (człowieka)

odmiana:

(1.1-2) lp приро́д|а, ~ы, ~е, ~у, ~ой / ~ою, о ~е; lm ~ы, ~, ~ам, ~ы, ~ами, о ~ах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) закон природы → prawo natury • охрана природы → ochrona środowiska • явления природы → zjawiska przyrodnicze

(1.2) по природе → z natury

synonimy:

(1.2) естество, сущность, свойство

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. природный

przysł. природно

związki frazeologiczne:

от природы → od urodzenia • мёртвая природа → martwa natura

etymologia:

uwagi:

źródła:

природа (język serbski)

природа (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

priroda

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przyroda, natura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. природан

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

природа (język ukraiński)

transliteracja:

priroda

wymowa:

приро́да zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przyroda, natura, środowisko

(1.2) przen. natura, charakter (człowieka)

odmiana:

(1.1,1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	приро́да
dopełniacz	приро́ди
celownik	приро́ді
biernik	приро́ду
narzędnik	приро́дою
miejscownik	на/у приро́ді
wołacz	приро́до

przykłady:

(1.1) Го́біти схи́льні до повноти́; вони́ вдяга́ються в усе́ яскра́ве (перева́жно в зеле́не та жо́вте); не но́сять взуття́, бо від приро́ди в них на сту́пнях товста́ підо́шва та густе́ й те́пле бруна́тне ху́тро, поді́бне до воло́сся в них на го́ловах (ті́льки не кучеря́ве); у них до́вгі впра́вні смагля́ві па́льці, доброду́шні обли́ччя, і вони́ залива́ються глибо́ким дзвінки́м смі́хом (особли́во пі́сля обі́ду, яки́й вони́ залюбки́ зажива́ють дві́чі на день, коли́ вда́сться). → Hobbici mają tendencję do otyłości; ubierają się we wszystko co jaskrawe (przeważnie w zielone i żółte); nie noszą butów, bo z natury mają na stopach grubą podeszwę oraz gęste i ciepłe brunatne futro, podobne do włosów na głowie (tylko nie kędzierzawe); mają długie, zręczne, smagławe palce, dobroduszne twarze i zanoszą się tubalnym, dźwięcznym śmiechem (zwłaszcza po obiedzie, który jeśli się uda spożywają chętnie dwukrotnie w ciągu dnia).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. природонька ż, природність ż, природник m, природниця ż

przym. природний, природничий

przysł. природно

tem. słow. природо-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: