martwa natura

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

martwa natura (język polski)[edytuj]

martwa natura (1.1)
wymowa:
IPA[ˈmartfa naˈtura], AS[martfa natura], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) szt. kompozycja malarska przedstawiająca drobne przedmioty, owoce, zabite zwierzęta itp.[1]; zob. też martwa natura w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody,
przykłady:
(1.1) Muzeum odzyskało martwą naturę autorstwa jakiegoś flamandzkiego malarza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kompozycja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „martwa natura” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.