hańba
hańba (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik hańba dopełniacz hańby celownik hańbie biernik hańbę narzędnik hańbą miejscownik hańbie wołacz hańbo
- przykłady:
- (1.1) Zgubiłeś mnie wuj z kretesem, bo nie tylko, że mnie kula w łeb w Kiejdanach czeka, ale i hańba wiekuista na moje imię spadnie.[1]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wstyd, infamia, niesława, sromota, pohańbienie, niehonor, dyshonor, blamaż, daw. gańba
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. haniebność ż, hańbienie n, zhańbienie n
- przym. haniebny
- przysł. haniebnie
- czas. hańbić, zhańbić
- związki frazeologiczne:
- gdy przyjdzie pycha, przyjdzie i hańba
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) turp m
- angielski: (1.1) shame, disgrace
- arabski: (1.1) عار, شين, فضيحة
- białoruski: (1.1) ганьба ż
- czeski: (1.1) hanba ż, ostuda ż
- esperanto: (1.1) malhonoro
- fiński: (1.1) häpeä
- francuski: (1.1) honte ż
- górnołużycki: (1.1) haniba ż
- hiszpański: (1.1) deshonra ż, infamia ż, vergüenza ż
- łaciński: (1.1) infamia ż
- nowogrecki: (1.1) αίσχος n, ντροπή ż
- rosyjski: (1.1) позор m
- sanskryt: (1.1) अपकीर्ति
- tuvalu: (1.1) luma
- ukraiński: (1.1) ганьба ż
- wilamowski: (1.1) siaond ż, siand ż
- włoski: (1.1) vergogna ż, disgrazia ż, onta ż
- źródła: