wyszehradzki

wyszehradzki (język polski)

wyszehradzki (1.1) pałac

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do Wyszehradu, związany z Wyszehradem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wyszehradzki		wyszehradzka	wyszehradzkie	wyszehradzcy	wyszehradzkie
dopełniacz	wyszehradzkiego		wyszehradzkiej	wyszehradzkiego	wyszehradzkich
celownik	wyszehradzkiemu		wyszehradzkiej	wyszehradzkiemu	wyszehradzkim
biernik	wyszehradzkiego	wyszehradzki	wyszehradzką	wyszehradzkie	wyszehradzkich	wyszehradzkie
narzędnik	wyszehradzkim		wyszehradzką	wyszehradzkim	wyszehradzkimi
miejscownik	wyszehradzkim		wyszehradzkiej	wyszehradzkim	wyszehradzkich
wołacz	wyszehradzki		wyszehradzka	wyszehradzkie	wyszehradzcy	wyszehradzkie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Od czasu zjazdu wyszehradzkiego w 1335 roku Kazimierz był uznawany w obliczu prawa za w pełni prawowitego króla Polski.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Grupa Wyszehradzka • Międzynarodowy Dzień Wyszehradzki • Międzynarodowy Fundusz Wyszehradzki • Trójkąt Wyszehradzki

synonimy:

(1.1) wyszegradzki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wyszehrad mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Wyszehrad + -ski

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) visegrádský
• słowacki: (1.1) vyšehradský
• słoweński: (1.1) višegrajski

źródła: