sznurek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sznurek (język polski)[edytuj]

sznurki (1.2)
wymowa:
IPA[ˈʃnurɛk], AS[šnurek]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: sznur
(1.2) cienka linka zbudowana z włókien; węższy sznur
(1.3) wąski pas ułożony z pojedynczych elementów
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Potrzebne nam jeszcze dwa sznurki, żeby rozwiesić całe pranie.
(1.3) Sznurek aut ciągnął się po autostradzie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) linka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sznur mrz, sznurówka ż, sznurowanie n, sznurowadło n, sznurowanie n, zasznurowanie n, osznurowanie n
zdrobn. sznureczek m
czas. sznurować ndk., zasznurować dk., osznurować dk.
przym. sznurkowy, sznurowy
ims. zasznurowany
związki frazeologiczne:
iść jak po sznurkuJurek, ogórek, kiełbasa i sznurekpociągać za sznurkiukładać pod sznurekprzysłowia: bogatego i na szubienicy diabli nie wezmą, a biednemu człowiekowi lada sznurek robi amen[2]złego i sznurek nie utrzyma
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. pasek • taśma • tasiemka • wstążka • sznur • lina
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: sznur
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 4/1951, s. 6.