snor
snor (język duński)[edytuj]
- wymowa:
- Dania: [ˈsnoˀr]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1) en snor, snoren, snore, snorene
- przykłady:
- (1.2) Hunden var ikke i snor, og da det pludselig bragede løs med skud fra en militærøvelse, blev hunden skræmt og stak af.[1] → Pies nie był na smyczy, a kiedy nagle rozległy się strzały pochodzące z ćwiczeń wojskowych, pies przestraszył się i uciekł.
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- trække i snoren → spuścić wodę (w toalecie) • holde i kort snor → trzymać na krótkiej smyczy
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Bjarne Hansen: Hundeejer slap med advarsel (da). Bornholm.nu, 2011-10-14. [dostęp 2023-11-17].