ptifurki
ptifurki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) kulin. przest. drobne kruche ciasteczka, często lukrowane lub nadziewane, podawane jako dodatek do herbaty lub kawy[1][2]; zob. też ptifurki w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blp[3]
przypadek liczba mnoga mianownik ptifurki dopełniacz ptifurek celownik ptifurkom biernik ptifurki narzędnik ptifurkami miejscownik ptifurkach wołacz ptifurki
- przykłady:
- (1.1) Wreszcie do kawy podano na dużej paterze kruche ptifurki nadziewane konfiturą i z wierzchu pokrywane kolorowymi pomadkami.
- (1.1) Wewnątrz mówiło się po francusku i jadło ptifurki, lecz także turecką baklawę, rosyjskie pirożki, wiedeńskie strudle – przegląd najważniejszych w Rumunii wpływów kulturowych[4].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) biszkopty, makaroniki; ptifury
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. petits-fours → drobne ciasteczka[5]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Małgorzata Szubert, Leksykon rzeczy minionych i przemijających, Muza, Warszawa 2004, ISBN 83-7319-486-X, s. 220.
- ↑ Halina Rybicka-Nowacka, Losy wyrazów obcych w języku polskim, 1976, s. 70.
- ↑
Hasło „ptifurki” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Błażej Brzostek, Paryże Innej Europy, 2015.
- ↑ Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 1, Wiedza Powszechna, Warszawa 1983, ISBN 83-214-0332-8, s. 731.
