przyjaciółka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przyjaciółka (język polski)[edytuj]

przyjaciółki (1.1)
przyjaciółki (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌpʃɨjäˈʨ̑uwka], AS: [pšyi ̯äćuu̯ka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• akc. pob. ​?/i
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta zaprzyjaźniona z kimś
(1.2) pot. zob. kochanka
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikprzyjaciółkaprzyjaciółki
dopełniaczprzyjaciółkiprzyjaciółek
celownikprzyjaciółceprzyjaciółkom
biernikprzyjaciółkęprzyjaciółki
narzędnikprzyjaciółkąprzyjaciółkami
miejscownikprzyjaciółceprzyjaciółkach
wołaczprzyjaciółkoprzyjaciółki
przykłady:
(1.1) Moja przyjaciółka to dla mnie bratnia dusza. Rozumiemy się bez słów.
(1.1) Twoja przyjaciółka mówi, co jej ślina na język przyniesie, a ty się później martwisz.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przyjaźń ż, przyjacielskość ż
forma męska przyjaciel m
zdrobn. przyjaciółeczka ż
czas. przyjaźnić, zaprzyjaźniać się, przyjaźnić się ndk., zaprzyjaźnić się dk.
przym. przyjacielski, zaprzyjaźniony, przyjazny
przysł. przyjaźnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: przyjaciel
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kochanka
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=przyjaciółka&oldid=7981474”