kochanka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kochanka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [kɔˈxãnka], AS: [koχãnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta pozostająca w nieformalnym związku seksualnym z mężczyzną
(1.2) ogólnie o kobiecie z punktu widzenia jakości relacji seksualnych
(1.3) przest. ukochana kobieta

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: kochanek
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkochankakochanki
dopełniaczkochankikochanek
celownikkochancekochankom
biernikkochankękochanki
narzędnikkochankąkochankami
miejscownikkochancekochankach
wołaczkochankokochanki
przykłady:
(1.1) Magda chce wyprowadzić się z dziećmi. Uważa, że inżynier ma kochankę. Czym zakończy się domowa awantura?[1]
(1.2) Dobra i o to mi chodziło, że kochanka może być jednocześnie partnerką. W końcu się dogadaliśmy, choć sporo to trwało[2].
(1.3) Czekasz na ziemi anielskiego bóstwa: Dlatego tyle zestarzałych panien Dotąd się mężów swych nie doczekały; Szukaj kochanki na ziemi[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) mieć kochankę
synonimy:
(1.1) przest. kochanica, miłośnica, st.pol. lubka pot. żart. nieślubna
(1.2) partnerka, konkubina, podn. towarzyszka życia
(1.3) st.pol. duszka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) daw. utrzymanka, nałożnica, metresa, faworyta
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kochanie n, zakochanie n, kochanica ż, kochaś m
zdrobn. kochaneczka n
forma męska kochanek m
czas. kochać ndk., zakochać dk.
przym. kochliwy, kochany
wykrz. kochanie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kochać + -anka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: kochanek
źródła:
  1. ↑ Czterdziestolatek, odc. 3, „Awantura o kochankę"
  2. ↑ wpis na forum f.kafeteria.pl
  3. ↑ Juliusz Słowacki, Balladyna
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kochanka&oldid=8032676”