płotkarka

płotkarka (język polski)

płotkarka (1.1)

wymowa:

IPA: [pwɔtˈkarka], AS: [pu̯otkarka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sportsmenka, która uprawia bieg przez płotki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	płotkarka	płotkarki
dopełniacz	płotkarki	płotkarek
celownik	płotkarce	płotkarkom
biernik	płotkarkę	płotkarki
narzędnik	płotkarką	płotkarkami
miejscownik	płotkarce	płotkarkach
wołacz	płotkarko	płotkarki

przykłady:

(1.1) Brązowy medal Anny Olichwierczuk to na pewno przyjemna niespodzianka, choć przed mistrzostwami nasza płotkarka legitymowała się najlepszym wynikiem spośród tych rywalek, które przyjechały do Monachium.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lekkoatletka, biegaczka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. płotkarstwo n, płot m, płotek m

forma męska płotkarz m

przym. płotkarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: płotkarz

• hiszpański: (1.1) vallista ż
• włoski: (1.1) ostacolista ż

źródła: