przyjemny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przyjemny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[pʃɨˈjɛ̃mnɨ], AS[pšyi ̯mny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) sprawiający przyjemność, dodatnie wrażenie[1]
(1.2) odznaczający się miłym sposobem bycia[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Jaki przyjemny ten zajazd.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) miły
antonimy:
(1.1) nieprzyjemny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przyjemność ż, przyjemnostka ż, przyjemniaczek m
czas. uprzyjemniać ndk., uprzyjemnić dk.
przym. przyjemnościowy
przysł. przyjemnie, przyjemno
związki frazeologiczne:
łączyć przyjemne z pożytecznym
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przyjemny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 27.