obramować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obramować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. obramowywać)

(1.1) otoczyć, tworząc coś na kształt ramy obrazu
(1.2) wykończyć brzeg ubrania przyszywając pas innego materiału
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Wszystkie salwy dokładnie obramowały samolot z obu stron[1].
(1.2) Na szarej tunice bez rękawów miał udrapowane długie zwoje burej wełnianej tkaniny, obramowanej zieloną lamówką[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) oblamować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obramowanie n, obramówka ż
czas. obramowywać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
w pierwotnym znaczeniu (1.2) od pol. o- + bramować, od XIX w. reinterpretowane jako pol. ob- + rama + -ować[3].
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: obramowywać
źródła:
  1. Piotr Matejuk, Wojskowe przyrządy optyczne w II Rzeczypospolitej, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Ewa Białołęcka, Kamień na szczycie. Kroniki Drugiego Kręgu. Księga II, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Hasło „obramować” w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13017-2, s. 349.