malfeliĉo

malfeliĉo (esperanto)

morfologia:

mal•feliĉ•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nieszczęście (stan czyjegoś niezadowolenia)

(1.2) nieszczęście (niepomyślne wydarzenie, pech)

odmiana:

przykłady:

(1.1) La urbano rakontis sian malfeliĉon al unu el siaj konatoj, kiu pretendis, ke li estas granda konanto de la leĝoj. → Mieszczanin opowiedział swoje nieszczęście jednemu ze swoich znajomych, który twierdził, że jest wielkim znawcą praw.

(1.2) Multe da malfeliĉo kaj malĝojo ekzistas en la mondo. → Wiele nieszczęścia i smutku jest na świecie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) fremda malfeliĉo → cudze nieszczęście • rememori sian malfeliĉon → wspominać swoje nieszczęście

(1.2) granda malfeliĉo → wielkie nieszczęście • grava malfeliĉo → poważne nieszczęście

synonimy:

(1.2) malbonŝanco

antonimy:

(1.1-2) feliĉo

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. feliĉo, malfeliĉulo, malfeliĉigo

przym. malfeliĉa

przysł. malfeliĉe

związki frazeologiczne:

amikon montras malfeliĉo • en feliĉo ne fieru, en malfeliĉo esperu • feliĉo fierigas, malfeliĉo saĝigas • feliĉo venas gute, malfeliĉo venas flue • fremda malfeliĉo instruas • kontraŭ malfeliĉo ne defendas eĉ riĉo • kontraŭ malfeliĉoj baro ne ekzistas • malfeliĉo inviton ne atendas • malfeliĉo kaj peko leviĝas sen veko • malfeliĉo komuna estas malpli premanta • malfeliĉo malofte venas sole • malfeliĉo sin ne ĝenas, faru geston — ĝi tuj venas • malfeliĉo venas rajde, foriras piede • malfeliĉo venas sen alvoko • malfeliĉo venas, malfeliĉon kuntrenas • malfeliĉoj kaj batoj venas ĉiam kun fratoj • ne atendis, ne esperis — malfeliĉo aperis • ne veku malfeliĉon, kiam ĝi dormas

etymologia:

uwagi:

źródła: