klirens

klirens (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fizj. współczynnik określający objętość osocza, jakie w jednostce czasu zostanie oczyszczone z pewnej substancji; zob. też klirens w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	klirens	klirensy
dopełniacz	klirensu	klirensów
celownik	klirensowi	klirensom
biernik	klirens	klirensy
narzędnik	klirensem	klirensami
miejscownik	klirensie	klirensach
wołacz	klirensie	klirensy

przykłady:

(1.1) Zmniejszenie klirensu metabolicznego analogu powoduje, że znajduje się on w większym stężeniu poza komórką i z tego powodu wywołuje silniejsze działanie regulacyjne.

składnia:

(1.1) klirens + D.

kolokacje:

(1.1) klirens metaboliczny / nerkowy • klirens glukozy / inuliny / kreatyniny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. clearance → oczyszczenie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) clearance
• francuski: (1.1) clairance ż, clearance ż
• niemiecki: (1.1) Clearance ż/n
• rosyjski: (1.1) кли́ренс m
• rumuński: (1.1) clearance n
• ukraiński: (1.1) клі́ренс m
• włoski: (1.1) clearance ż

źródła: