jawnogrzesznica

jawnogrzesznica (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌjavnɔɡʒɛʃʲˈɲiʦ̑a], AS: [i ̯avnogžešʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. rel. kobieta jawnie uprawiająca nierząd

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jawnogrzesznica	jawnogrzesznice
dopełniacz	jawnogrzesznicy	jawnogrzesznic
celownik	jawnogrzesznicy	jawnogrzesznicom
biernik	jawnogrzesznicę	jawnogrzesznice
narzędnik	jawnogrzesznicą	jawnogrzesznicami
miejscownik	jawnogrzesznicy	jawnogrzesznicach
wołacz	jawnogrzesznico	jawnogrzesznice

przykłady:

(1.1) Królestwo Boże otworzyło się przed jawnogrzesznicą, gdy upadła do nóg Jezusa i płakała, ale otwiera się i przed tobą, gdy ujrzysz swoje grzechy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) prostytutka; wulg. kurwa; daw. nierządnica, rozpustnica, ladacznica, wszetecznica, kortezanka, kurtyzana, kokota

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) grzesznica

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jawnogrzesznictwo n

forma męska jawnogrzesznik m

czas. jawnogrzeszyć ndk.

przym. jawnogrzeszny

przysł. jawnogrzesznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. jawnie + grzesznica

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: