ladacznica

ladacznica (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌladaʧ̑ʲˈɲiʦ̑a], AS: [ladačʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. prostytutka lub kobieta mająca przygodne kontakty seksualne z mężczyznami

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ladacznica	ladacznice
dopełniacz	ladacznicy	ladacznic
celownik	ladacznicy	ladacznicom
biernik	ladacznicę	ladacznice
narzędnik	ladacznicą	ladacznicami
miejscownik	ladacznicy	ladacznicach
wołacz	ladacznico	ladacznice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) zespół Madonny i ladacznicy

synonimy:

(1.1) przest. nierządnica, rozpustnica, wszetecznica; eufem. kobieta lekkich obyczajów; neutr. prostytutka; posp. łajdaczka; wulg. dziwka, kurwa, lafirynda, wywłoka, zdzira

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ladaczny

rzecz. ladaco n/mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. lada + co + -ica

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prostytutka

• angielski: (1.1) harlot, strumpet
• esperanto: (1.1) ĉiesulino, publikulino, wulg. putino
• kazachski: (1.1) жезөкше, зинақор, ойнасқор
• łaciński: (1.1) meretrix ż
• rosyjski: (1.1) блудница ż
• włoski: (1.1) meretrice ż

źródła: