grajcar
grajcar (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) daw. drobna moneta niemiecka lub austriacka[1]
- (1.2) daw. zob. korkociąg
- (1.3) daw. przyrząd do wyjmowania przedmiotów, które utkwiły w rurach, lufach; zob. też grajcar (broń) w Wikipedii
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grajcar grajcary dopełniacz grajcara grajcarów celownik grajcarowi grajcarom biernik grajcar grajcary narzędnik grajcarem grajcarami miejscownik grajcarze grajcarach wołacz grajcarze grajcary
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) krajcar
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. grajcarek m
- przym. grajcarowy, grajcarkowaty
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: korkociąg
- źródła:
- ↑ Ewa Jędrzejko, Elementy kresowe w języku Gabrieli Zapolskiej, w: Prace językoznawcze, t. 19 pod red. Aliny Kowalskiej i Aleksandra Wilkonia, Uniwersytet Śląski, Katowice 1991, s. 75.
- ↑ W. Łoziński, Madonna Busowiska.
- ↑ Hasło „grajcar II” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑ Hasło „grajcar I” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.