grajcar

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

grajcar (język polski)[edytuj]

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈɡrajʦ̑ar], AS[grai ̯car]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. drobna moneta niemiecka lub austriacka[1]
(1.2) daw. zob. korkociąg
(1.3) daw. przyrząd do wyjmowania przedmiotów, które utkwiły w rurach, lufach; zob. też grajcar (broń) w Wikipedii
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) (…) tyle idzie grajcarów na jeden srebrny reński[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) krajcar
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grajcarek m
przym. grajcarowy, grajcarkowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Kreuzer[3]
(1.2-3) niem. Krätzer[4]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: korkociąg
źródła:
  1. Ewa Jędrzejko, Elementy kresowe w języku Gabrieli Zapolskiej, w: Prace językoznawcze, t. 19 pod red. Aliny Kowalskiej i Aleksandra Wilkonia, Uniwersytet Śląski, Katowice 1991, s. 75.
  2. W. Łoziński, Madonna Busowiska.
  3. Hasło „grajcar II” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
  4. Hasło „grajcar I” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.