ewenement

ewenement (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) osobliwe zajście, niezwykłe wydarzenie

(1.2) rzecz o nieoczekiwanych właściwościach lub sławie

(1.3) praktyka odbiegająca (zazwyczaj, ale niekoniecznie, negatywnie) od normy

odmiana:

przykłady:

(1.2) Gangnam Style był ewenementem.

(1.3) Za sterami samolotów wożących nasze VIP-y już wkrótce mają zasiąść piloci cywilni. To ewenement na skalę światową – w innych krajach w kabinach takich maszyn zasiadają piloci wojskowi.

(1.3) w Polsce urlop tacierzyński to ciągle ewenement – wyborcza.pl

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zjawisko

(1.2) zjawisko, unikat, niezwykłość

(1.3) kuriozum

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. événement < łac. evenio → zachodzić, zdarzać się

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) évènement, événement

źródła: