kuriozum

kuriozum (język polski)

wymowa:

IPA: [kurʲˈjɔzũm], AS: [kurʹi ̯ozũm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz lub zjawisko wyjątkowo osobliwe, które budzi zdumienie swoją niezwykłością lub dziwacznością

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kuriozum	kurioza
dopełniacz	kuriozum	kuriozów
celownik	kuriozum	kuriozom
biernik	kuriozum	kurioza
narzędnik	kuriozum	kuriozami
miejscownik	kuriozum	kuriozach
wołacz	kuriozum	kurioza

przykłady:

(1.1) Już tylko jako kuriozum warto dodać, że przed wyborami, po których nastąpiło ujawnienie dramatycznego stanu finansów publicznych Grecji w 2010 r. ówczesny rząd stworzył 27 000 etatów w służbie publicznej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kuriozum prawne / językowe / medyczne / naukowe / … • istne / pewne kuriozum

synonimy:

(1.1) osobliwość, dziwoląg, fenomen, cudak, ciekawostka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kuriozalny

przysł. kuriozalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. curiosum → rzecz ciekawa, ciekawostka < n od łac. curiosus → troskliwy, wścibski < łac. cura → troska, piecza, leczenie

uwagi:

(1.1) częsty błąd „swoiste kuriozum” to pleonazm

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) غرابة ż
• białoruski: (1.1) кур'ёз m
• bułgarski: (1.1) куриоз m
• interlingua: (1.1) curiositate
• rosyjski: (1.1) курьёз m
• włoski: (1.1) curiosità ż

źródła: