kobiecy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kobiecy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[kɔˈbʲjɛʦ̑ɨ], AS[kobʹi ̯ecy], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący kobiety, kobiecości; charakterystyczny dla kobiety
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) kobieca uroda / moda / profesja / intuicja / liga / dyscyplina / domena / literatura / prasa • kobiecy głos / zawód • kobiece ruchy / czasopismochoroby kobiece, • lekarz chorób kobiecych
synonimy:
(1.1) damski, żeński, babi, babski, niewieści
antonimy:
(1.1) męski
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kobieta ż, kobietka ż, kobitka ż, kobieciątko n, kobiecina ż, kobiecinka ż, kobiecisko n, kobieton m, kobieciarstwo n, kobieciarz m, kobiecość ż
przysł. kobieco, po kobiecemu
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. feministyczny
tłumaczenia:
źródła: