cholewa

cholewa (język polski)

wymowa:

IPA: [xɔˈlɛva], AS: [χoleva], ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) obuw. część obuwia okrywająca nogę ponad kostką

wykrzyknik

(2.1) pot. eufem. zob. cholera

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cholewa	cholewy
dopełniacz	cholewy	cholew
celownik	cholewie	cholewom
biernik	cholewę	cholewy
narzędnik	cholewą	cholewami
miejscownik	cholewie	cholewach
wołacz	cholewo	cholewy

(2.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Wykonanie wysokich butów z cholewami zdaje się być nie lada sztuką.

(2.1) Cholewa! Przestaniecie w końcu gadać?!

składnia:

kolokacje:

(2.1) cholewa jasna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) but

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. cholewka ż, cholewkarz mos

(2.1) wykrz. zdrobn. cholewcia ż

związki frazeologiczne:

poznać pana po cholewach • robić z gęby cholewę • przysłowie: stać go na buty, a nie stać na cholewy, słota w dzień Adama i Ewy, zabezpiecz od zimna cholewy

etymologia:

(1.1) prasł. *choľeva

(2.1) przez podobieństwo do cholera

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bootleg; (2.1) dang it, darn it, dagnabbit
• białoruski: (1.1) халява ż
• duński: (1.1) støvleskaft n, skaft n
• francuski: (1.1) tige ż
• hiszpański: (1.1) caña ż (de bota); (2.1) ¡mecachis!
• niemiecki: (1.1) Schaft m; (2.1) Scheibenkleister! m
• rosyjski: (1.1) голенище n
• słowacki: (1.1) sára ż, reg. holeň ż
• szwedzki: (1.1) stövelskaft n, skaft n
• wilamowski: (1.1) sioft m
• włoski: (1.1) tomaia ż

źródła: