obuwie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

obuwie (język polski)[edytuj]

obuwie (1.1)
obuwie (1.1)
wymowa:
IPA[ɔˈbuvʲjɛ], AS[obuvʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) obuw. wierzchnie okrycie stóp, z podeszwami chroniącymi stopy przed obrażeniami
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Tam jest sklep z obuwiem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) obuwie kołkowe
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) buty, czółenka, kapcie, klapki, sandały, japonki, kozaki, botki, tenisówki
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. obuwniczy m
przym. obuwniczy, obuwiowy
czas. obuć
rzecz. obuwniczy mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Obuwie
tłumaczenia:
źródła: