brylować

brylować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) wyróżniać się czymś i być przedmiotem powszechnego podziwu

odmiana:

przykłady:

(1.1) Tyrmand potrzebował kibiców, potrzebował tłumu, w którym mógłby brylować, uważa Sierpiński.

(1.1) Przystupa przełożyła go na talerz i podała, potem polecono jej bawić dzieci w kącie salonu, by Hyra, umościwszy się na kanapie, mogła brylować, a mąż uwijać przy wódce i kieliszkach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) błyszczeć, popisywać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brylowanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. briller

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hold court
• hiszpański: (1.1) brillar, distinguirse, lucir
• włoski: (1.1) far faville, far figo, tirarsela

źródła: