Jałta

Jałta (język polski)

herb Jałty (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈjawta], AS: [i ̯au̯ta]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto leżące w południowej części Półwyspu Krymskiego, na brzegu Morza Czarnego; zob. też Jałta w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Jałta	Jałty
dopełniacz	Jałty	Jałt
celownik	Jałcie	Jałtom
biernik	Jałtę	Jałty
narzędnik	Jałtą	Jałtami
miejscownik	Jałcie	Jałtach
wołacz	Jałto	Jałty

przykłady:

(1.1) Z Jałty do Symferopola prowadzi najdłuższa w Europie linia trolejbusowa.

(1.1) Wielka trójka spotkała się w Jałcie w 1945 roku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. jałtański, pojałtański

związki frazeologiczne:

etymologia:

ukr. Ялта < gr. αἰγιαλός → wybrzeże

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Yalta
• arabski: (1.1) يالطا ż
• baskijski: (1.1) Jalta
• białoruski: (1.1) Ялта ż
• bułgarski: (1.1) Ялта ż
• czeski: (1.1) Jalta ż
• esperanto: (1.1) Jalto
• francuski: (1.1) Yalta ż, Ialta ż
• hiszpański: (1.1) Yalta ż
• krymskotatarski: (1.1) Yalta
• niemiecki: (1.1) Jalta ż
• rosyjski: (1.1) Ялта ż
• słowacki: (1.1) Jalta ż
• węgierski: (1.1) Jalta
• włoski: (1.1) Jalta ż, Yalta ż

źródła: