łupać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

łupać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. łupnąć)

(1.1) dzielić na części przez uderzanie ciężkim lub ostrym przedmiotem
(1.2) usuwać twardą łupinę z czegoś
(1.3) pot. mocno uderzać coś lub kogoś
(1.4) pot. strzelać z broni palnej
(1.5) pot. głośno wybuchać
(1.6) pot. głośno rozbrzmiewać
(1.7) pot. sprawiać bardzo silny ból
(1.8) pot. robić (używane jako ekspresywny zamiennik czasownika robić)

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. łupnąć)

(2.1) pot. głośno wypuszczać z siebie pociski

czasownik zwrotny niedokonany łupać się (dk. łupnąć się)

(3.1) ulegać podziałowi na części
(3.2) pot. mocno uderzać się nawzajem
(3.3) wulg. odbywać stosunek seksualny
odmiana:
(1.1-8), (2.1) koniugacja IX
(3.1-3) koniugacja IX
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Łupków mrz, łupież m, łupek m, łupina ż, łupinka ż, łupanie n, łupienie n, łupnięcie n
czas. łupić ndk., łupnąć dk., złupić dk.
przym. łupinowy, łupkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *lupati < prasł. *lupiti[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „łupać” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.