sęp

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: seepSEPSepsepSep.Seppseppsépsếp

sęp (język polski)[edytuj]

sęp (1.1)
wymowa:
IPA[sɛ̃mp], AS[sẽmp], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. padlinożerny ptak o szerokich skrzydłach i niemal nagiej głowie i szyi; zob. też sępy w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) przen. osoba, która żeruje na kimś

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 2. os. lp rozk. od: sępić
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wczoraj widzieli kilka wielkich antylop i kilka strusi uciekających na wschód, co jest znakiem, że tam musi być jakiś wodopój, a wobec tego, kto nie jest głupcem i kto ma w piersi serce nie zająca, ale lwa lub bawołu, ten będzie wolał iść naprzód, choćby w pragnieniu i męce, niż leżeć i czekać tu na sępy albo hieny[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sępnik m, sępienie n, wysępienie n, zasępienie n, sępice nmos
czas. sępić ndk., wysępić dk., zasępić się dk.
przym. sępi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. H. Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy