bawół

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bawół (język polski)[edytuj]

bawoły (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbavuw], AS[bavuu̯] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. duże azjatyckie i afrykańskie ssaki podobne do bydła; zob. też bawoły w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) przen. pot. o człowieku ociężałym
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) W miejscach, gdzie trawy nie wybujały jeszcze zbyt wysoko, nawet gołym okiem można było zobaczyć całe stada antylop i zebr lub gromady słoni i bawołów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bawolątko n
forma żeńska bawolica ż
przym. bawoli
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac.[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. H. Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy
  2. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 137.