fiut

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: fiüt

fiut (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[fʲjut], AS[fʹi ̯ut], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) posp. członek męski

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(2.1) posp. pogard. mężczyzna, facet

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) reg. syrop z buraków cukrowych; zob. też fiut (syrop) w Wikipedii

wykrzyknik

(4.1) przest. …stosowany do wyrażenia sytuacji, gdy coś szybko przeminęło, skończyło się[1] lub ktoś uciekł, zniknął[2]
odmiana:
(1.1)
(2.1)
(3.1)
(4.1) nieodm.
przykłady:
(4.1) Cudowny, wymyślony świat, w którym żyłam przez kilka dni, rozwiewał się niczym dym, fiut, przepadło, nie ma już nic[4].
(4.1) Tutaj pracowałem u ogrodnika i co dzień rano chodziłem z kwiatami na targ. Ale teraz już fiuttrzepnął palcamiskończyło się z wysługiwaniem szkopom[5]
(4.1) — Zbyszko (chwyta za kapelusz): Żmija! — Juliasiewiczowa: Byłam pewna. Kapelusz w rękę i fiut! Najlepszy punkt wyjścia[6].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wulg. chuj, kutas, neutr. członek, penis
(3.1) cukrop
(4.1) fiu, myk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fiucik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
(4.1) wyraz dźwiękonaśladowczy[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „fiut” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „fiut” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „fiut” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Ewa Nowacka, Może nie, może tak, 1976.
  5. Stanisław Dygat, Jezioro Bodeńskie, 1946.
  6. Gabriela Zapolska, Moralność pani Dulskiej, 1907.