delikatny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: delikátny

delikatny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌdɛlʲiˈkatnɨ], AS[delʹikatny], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) charakteryzujący się delikatnością, subtelnością, kruchością
(1.2) skomplikowany
(1.3) wymagający taktu, taktowny
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Śliczna, delikatna, o cudnych, koloru morskiej wody oczach, deklamowała dość sztucznie, ale z sobie tylko właściwą manierką, cedząc słowa cukrzonym głosikiem[1].
(1.1) Opinię zdrowego mięsa miała wołowina i delikatniejsza cielęcina[2].
składnia:
kolokacje:
delikatny zarys • delikatna sylwetka • delikatny dotyk / zapach
(1.2) delikatna sprawa • delikatny problem
(1.3) delikatna sugestia • delikatne pytanie
synonimy:
(1.1) subtelny, słaby, łagodny, smukły, kruchy, lekki
antonimy:
(1.1) mocny, silny, intensywny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. delikates mrz, delikatność ż
przysł. delikatnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. dēlicātusrozkoszny; przyjemny; delikatny[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Janina Kumaniecka, Saga rodu Słonimskich, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „delikatny” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.