manierka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

manierka (język polski)[edytuj]

manierka (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) płaska, blaszana butelka używana przez żołnierzy i skautów do przenoszenia płynów; zob. też manierka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ros. манерка[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tadeusz Kuroczycki, Wojciech Ryszard Rzepka, Zapożyczenia leksykalne z rosyjskiego w polszczyźnie pisanej, Studia Rossica Posnaniensia 10, 107–115, Poznań 1978, s. 109.