subtilis

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

subtilis (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) cienki[1]
(1.2) subtelny, delikatny
(1.3) wnikliwy, bystry, dokładny
(1.4) przebiegły, podstępny
(1.5) prosty, pojedynczy
odmiana:
(1) subtīlis, subtīle (deklinacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. subtilitas ż
przysł. subtiliter
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. sub + tela
źródłosłów dla ang. subtle, franc. subtil, franc. subtile, galic. sutil, hiszp. sutil, hiszp. subtil, niderl. subtiel, katal. sotil, katal. subtil, niem. subtil, pol. subtelny, port. subtil, port. sutil, rum. subțire, st.franc. sotil, st.franc. soutil, sycyl. suttili, szw. subtil, wenec. sutìl, wenec. sutìlo, wenec. sotìl, wł. sottile
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 654.