bajdurzenie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bajdurzenie (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zmyślanie, opowiadanie bajd
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Proszę was, ludzie światowi, wy, którzy, o tej porze, pędzicie za swymi uciechami na bal lub do Opery i którzy wieczór, kładąc się, odczytacie do poduszki jakieś zużyte bluźnierstwo starego Woltera, jakieś rozsądne bajdurzenie Pawła Ludwika Courrier, jakąś rozprawę ekonomiczną komisji parlamentarnej […][1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bajdziarstwo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bajdała m, bajduła m, bajdziarz m, bajdziarka ż, bajdziara ż, bajda ż, bajdura ż, bajdziarstwo n
czas. bajdurzyć ndk., bajdziurzyć ndk., zbajdurzyć dk.
przym. bajdziarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bajdurzyć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bajdziarstwo
źródła:
  1. Alfred de Musset, Spowiedź dziecięcia wieku, Helion, s. 37.