zbajdurzyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zbajdurzyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) dk. bajdurzyć
(1.2) oszukać, okłamać kogoś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Chyba nie powiesz, że to prawdziwa historia, na pewno zbajdurzyłeś!
(1.2) Nie kręć pani palcem po czole, bo ja rozumu nie straciła. A publikę trzeba znać. Nikogo łatwiej nie zbajdurzy, jak taką bydgoską paniusie. Pokaże ji się jajko w papirku, powi, że to zagraniczny towar, to ona zaraz na niego poleci. Naturalnie taka tylko, która ma pieniochy. Bo z dziadówami nie gadam.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bajdziara ż, bajdurzenie n, bajdała m, bajduła m, bajdziarz m, bajdziarka ż, bajdura ż, bajda ż, bajdziarstwo n
czas. bajdziurzyć ndk., bajdurzyć ndk.
przym. bajdziarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dziennik Bydgoski.