bajdziarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bajdziarz (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba opowiadająca bajdy[1]
(1.2) człowiek tworzący i opowiadający plotki[1]
(1.3) osoba zanudzająca innych[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. daw. bajdała, bajduła; przest. bajarz
(1.2) pot. plotkarz, bajduła, gaduła, gawędziarz
(1.3) pot. nudziarz; reg. bałaguła
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bajdurzenie n, bajdała m, bajduła m, bajdziarka ż, bajdziara ż, bajdura ż, bajda ż, bajdziarstwo n
czas. bajdurzyć ndk., bajdziurzyć ndk., zbajdurzyć dk.
przym. bajdziarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bajdziarz” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.