bajdurzyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bajdurzyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) pot. mówić głupstwa[1]
(1.2) pot. zmyślać bajki, opowiadania
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Co też pan bajdurzy, przecież to wszystko nieprawda!
(1.2) Lubię przebywać z moim tatą, świetne opowiadania nam bajdurzy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bajać, bzdurzyć, kłamać, okłamywać, pleść androny, pleść od rzeczy, pleść trzy po trzy
(1.2) bajać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bajdziara ż, bajdurzenie n, bajdała m, bajduła m, bajdziarz m, bajdziarka ż bajdura ż, bajda ż, bajdziarstwo n
czas. bajdziurzyć ndk., zbajdurzyć dk.
przym. bajdziarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „bajdurzyć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.