bluźnierstwo

bluźnierstwo (język polski)

wymowa:

IPA: [bluʑˈɲɛrstfɔ], AS: [bluźńerstfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) słowa uwłaczające czemuś, co jest uważane za święte

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bluźnierstwo	bluźnierstwa
dopełniacz	bluźnierstwa	bluźnierstw
celownik	bluźnierstwu	bluźnierstwom
biernik	bluźnierstwo	bluźnierstwa
narzędnik	bluźnierstwem	bluźnierstwami
miejscownik	bluźnierstwie	bluźnierstwach
wołacz	bluźnierstwo	bluźnierstwa

przykłady:

(1.1) Talibowie poinformowali, że zniszczyli już ponad połowę wszystkich figur Buddy w Afganistanie. Ich zdaniem, są one aktem bluźnierstwa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) oskarżyć o bluźnierstwo • popełnić bluźnierstwo • miotać / ciskać bluźnierstwa

synonimy:

(1.1) blasfemia, świętokradztwo

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) obrazoburstwo, zniewaga

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bluźnierca m, bluźnienie n

czas. bluźnić

przym. bluźnierczy, bluźnierski

przysł. bluźnierczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) blasphemy
• białoruski: (1.1) блюзнерства n, кашчунства n, богазневажанне n
• hiszpański: (1.1) blasfemia ż
• niemiecki: (1.1) Schmähung ż, Gotteslästerung ż
• nowogrecki: (1.1) βλασφημία ż, βλαστήμια ż
• rosyjski: (1.1) кощунство n
• ukraiński: (1.1) блюзнірство n, богохульство n
• węgierski: (1.1) istenkáromlás

źródła: